De tempel ligt midden de moderne stad. Door de ophoping van puin ligt hij nu 9m beneden straatniveau.
De oorspronkelijke aanlegkade van de tempel draagt de cartouches van Marcus Aurelius (170 n.C.), de processieweg die hier naar de tempel vertrok is nu verdwenen. De tempel is gewijd aan de ramskoppige Chnoem, de universele schepper, die de mens en zijn ka modelleert op zijn pottenbakkersschijf. In een hymne wordt Chnoem geprezen: ”hij opende de kelen om lucht te verschaffen aan hen die ademen, om jonge wezens het leven te schenken in de baarmoeder, hij opende de ogen en maakte de toegang van de oren vrij, hij maakte de mond om te eten en de tanden om te kauwen, hij maakte de tong los om te spreken. Hij maakte de phallus voor de seksuele daad en het vrouwelijk orgaan om het zaad te ontvangen zodat de generaties zich zouden kunnen vermenigvuldigen”.
Met de bouw van de tempel werd begonnen onder Ptolemaios V (ca.200 v.C.).
Van de tempel bleef enkel de zuilenzaal bewaard,. Hier vindt men de cartouches van de Romeinse keizers die regeerden tussen 41 en 250 n.C. terug.
Deze keizers begrepen dat de steun van de Egyptische priesters van kapitaal belang was om de controle over het land te garanderen. Om deze reden lieten ze zich als farao op de tempelwanden afbeelden, een voorbeeld van “aanwezigheidspolitiek”, terwijl ze nooit in Egypte resideerden.
Op de schermmuren van de zuilenzaal zijn meerdere keizers afgebeeld voor de goden. De zaal telt 24 zuilen met fraaie en weelderige kapitelen die verwijzen naar de florale wereld. Op de zuilenschachten is de feestkalender opgetekend en taferelen die met deze feesten verband houden. Ook op de buitengevels: zij- en achtergevels, vindt men interessante voorstellingen: de koning die, in gezelschap van zijn leeuw, de vijanden verslaat; de koning bij het ritueel van het “opheffen van de hemel” (scheppingsdaad); het vernietigen van het kwaad in de gedaante van een schildpad.
