Maimónides werd geboren in Córdoba, in 1135, en overleed in Fostat bij Caïro, in 1204, en is begraven in Tiberias.

Hij was rabbijn, geleerde, filosoof en arts. Hij wordt beschouwd als de belangrijkste rabbijn uit het post-Talmoedisch jodendom. Zijn filosofische werk heeft tot op de dag van vandaag niet alleen grote invloed op het Joodse denken, maar ook daarbuiten.

Gedurende zijn leven verhuisde Maimónides enkele malen. Zijn familie verliet Spanje na de invasie door de Almohaden en vestigde zich in Fez, Marokko, waar hij zich behalve aan joods-religieuze studie ook verdiepte in de wetenschappen. Op latere leeftijd vestigde Maimónides zich in Egypte, waar hij als rabbijn fungeerde.

Na de dood van zijn broer David besloot hij om arts te worden, omdat hij zijn brood niet wilde verdienen door middel van de Thora. Uiteindelijk werd hij de lijfarts van Saladin, de toenmalige heerser van Egypte. Jarenlang was hij zowel lijfarts van Saladin als opperrabbijn van Caïro.

(Wikipedia)

aan zijn schoeisel merkt men dat Maimónides vaak op vakantie ging
bij zijn tante Jakoba in Volendam